Böyük əziyyət hesabına başa gələn bu yolun hər kilometrinə 14 milyon dollar xərclənib. Yolun uzunluğu isə 552 kilometrdir ki, onun da 446 kilometri daim hərəkətdə olan dyünlərin arasından keçir.
Yol hazır olandan sonra ondan istifadənin çətinlikləri meydana çıxdı. Məlum oldu ki, külək əsəndə asfalt örtüyü qumun altında qalır. Bunun qarşısını almaq üçün yol boyunca yaşıllaşdırma işlərinə başladı.
Şosenin hər iki tərəfində quraqlığa davamlı saksaul kolları və digər bitkilər əkməyə başladılar. Onların suvarılması üçün son dərəcə mürəkkəb irriqasiya sistemi quruldu. Yolun hər iki tərəfində 18 milyon ağac əkilməklə 72-78 metr enində müdafiə zolağı yaradıldı. Bu, dünyadakı ən böyük “yaşıl dəhliz” sayılır.
Hər 4 kilometrdən bir yola və bitkilərə qulluq üçün xüsusi stansiyalar qurulub. Onların hər birində 2 nəfər işləyir.
Amma bütün bunlar nə üçündür?!
Səhranın əks tərəflərində Buqur və Niya qəsəbələri yerləşirlər. Yol çəkiləndən sonra bir neçə saata onların birindən digərinə çatmaq mümkündür. Amma doğrudanmı, bu qədər bahalı layihə ancaq iki qəsəbəni birləşdirmək üçün reallaşdırılıb?!
Xeyr.
Hələ ХХ əsrin əvvəllərində burada 1 milyard ton həcmində qiymətləndirilən nəhəng neft və qaz yataqları tapılmışdı. Ancaq uyğun texnika və infrastrukturun yoxluğu səhrada bu resursların hasil edilməsinə imkan vermirdi. Məhz bu səbəbdən Tarim şosesinin tikintisinə qərar verilib.
1999-cu ildə bu yol səhradan keçən ən uzun şose kimi Ginnesin Rekordlar kitabına salınıb. İstisna deyil ki, Çinin bu təcrübəsi gələcəkdə bəşəriyyət üçün çox faydalı olacaq.
Samir Quliyev
AzVision.az
Vaxtında, Aydın, Lazımlı!
-1732384831.jpg&h=190&w=280&zc=1&q=100)
-1732379381.jpg&h=190&w=280&zc=1&q=100)
-1732371823.jpg&h=190&w=280&zc=1&q=100)
-1732262087.jpg&h=120&w=187&zc=1&q=70')
a-1727681504.jpg&h=200&w=200&zc=2&q=70)
