Ölümlə gizli həmas

// İsrail kəşfiyyatı Fələstin terrorçularının silah tacirini necə aradan götürmüşdü

  ...Axşam saat ona qalmış Dubaydakı dəbdəbəli “Əl-Bustan Rutana” mehmanxanasının administratoruna saqqalı qısa vurulmuş, arıq və bəstəboy bir kişi yaxınlaşdı. O özünü Əmirliklərə bu yaxında gəlmiş və 230-cu nömrəyə yerləşmiş iraqlı biznesmenin dostu kimi təqdim edərək, onunla danışmaq istədiyini bildirdi. İnzibatçı nömrələrin əks olunduğu idarə pultuna ötəri baxıb, cavab verdi ki, 230-cu nömrə içəridən bağlıdır.

 - Bilirsiniz, - yad adam izahat verməyə başladı, - bir saat bundan qabaq onun arvadı mənə zəng vurub dedi ki, əri xeyli müddətdir nə zənglərə, nə də SMS mesajlara cavab verir. Bu, çox şübhəlidir, qadın ərinin başına pis iş gələ biləcəyindən qorxur. Siz onun nömrədə olub-olmadığını yoxlaya bilərsiniz?

 İnzibatçı dəhliz xidmətçilərindən birini ikinci mərtəbəyə göndərdi. Amma o, geri qayıdıb xəbər verdi ki, qonaq qapıdan “narahat etməyin” lövhəsini asıb.

Yad adam gecə yarısına qədər - administrator nömrədəki qonağın zənglərə israrla cavab verməməsinin bir qədər şübhəli olmasıyla razılaşana, qapını bərkdən döyməyi, cavab gəlmədikdə sındırmağı əmr edənədək hotelin bütün işçilərini bezdirdi.

 Mehmanxanın təhlükəsizlik xidmətinin iki əməkdaşı bu əmri yerinə yetirəndə 230 saylı otaqdakı qonağın çarpayıda alt paltarında huşsuz halda uzandığını gördülər. Nömrəyə çağrılan həkim onun bir neçə saat qabaq öldüyünü təsdiqlədi. Həm də ölümün səbəbinin, ehtimal ki, təbii olduğunu bildirdi: “Qəfil infarkt vurub”.

Tezliklə məlum oldu ki, mərhum qeydiyyata düşərkən özünü təqdim etdiyi kimi, qətiyyən iraqlı parça taciri deyil, Fələstinin terror təşkilatı HƏMAS-ın rəhbərlərindən biri, adı ərəb dünyasında çoxlarına bəlli olan Mahmud əl-Məbhuhdur.

MOSSAD izi...

2010-cu il yanvarın 20-də səhər HƏMAS əl-Məbhuhun öz əcəli ilə ölməsi haqqında rəsmi bəyanat yaydı. “İnformasiya mənbələri” bu məlumata əl-Məbhuhun səhhətində çoxdan problemlər olduğunu əlavə etməyə tələsdilər. Lakin Mahmud əl-Məbhuhun arvadı bu versiyanı qətiyyətlə rədd edərək, ərinin, çox güman ki, “Mossad”ın qurbanı olduğunu bəyan etdi. Onun təkidi ilə əl-Məbhuhun meyiti məhkəmə tibbi ekspertizasına, qan nümunələri isə Fransadakı xüsusi toksikoloji laboratoriyaya göndərildi.

Yanvarın 29-da HƏMAS məhkəmə tibbi ekspertizasının rəyinə əsasən, Mahmud əl-Məbhuhu “Mossad”ın öldürdüyünü elan etdi və adını əqidə yolunda şəhid olanlar siyahısına saldı. HƏMAS-ın fərziyyəsinə görə, “Mossad” agentləri təbii ölüm görüntüsü yaratmaq üçün Məbhuhu əvvəlcə elektroşoker vasitəsilə zərərsizləşdirmiş, sonra yastıqla boğmuşdular.

İki gündən sonra, yəni yanvarın 31-də “Sunday times” qəzeti israillilərin əl-Məbhuhun nömrəsinə soxularaq, ona ürək dayandıran iynə vurduqları, sonra çantasındakı bütün sənədlərin surətini çıxarıb, qapısına “Xahiş edirəm, mane olmayın!” lövhəciyi asaraq getmələri haqda sensasiyalı məqalə dərc etdi.

İsrail həmişəki kimi bu məqaləyə heç bir reaksiya vermədi, Dubayda yaşanan hadisələrə dəxli olduğunu nə təsdiq, nə də təkzib etdi. Lakin Qərb KİV-ləri İsrailin əl-Məbhuhla köhnə haqq-hesabları olması haqda yazdıqdan sonra özlərini bicliyə qoymağı dayandırdılar.

 İsrail əsgərlərinin qatili

Rəsmi tərcümeyi-halına görə, Mahmud əl-Məbhuh 1960-cı ildə Qəzza bölgəsinin şimalında yerləşən Cebaliyə qaçqın düşərgəsində doğulub. Şübhə yoxdur ki, ta uşaqlıq illərindən yəhudilərə və İsrailə nifrət ruhunda tərbiyə alıb və yeniyetməliyində “sionist düşmənə” qarşı terror fəaliyyətinə qoşularaq, gizli Əbu-Abad ləqəbini alıb.

 1986-cı ildə İsrailin ŞABAK təşkilatı onu ilk dəfə qanunsuz silah saxladığına görə həbs edib. Azadlığa çıxan əl-Məbhuh o zaman HƏMAS-ın yenicə fəaliyyətə başlayan hərbi qanadı “Əzəddin əl-Qasım” batalyonuna qoşulub. 1989-cu ildə batalyonun komandiri Salah Şhad, əl-Məbhuha İsrail əsgərini əsir götürməyi və öldürməyi əmr edib. 1989-cu il fevralın 16-da əl-Məbhuh HƏMAS-ın bir yaraqlısı ilə yəhudi din xadimi paltarı geyinərək, Hoday yolayrıcında dayanan əsgər Avi Sasportu maşına götürür və yolda qəddarlıqla öldürürlər.

Üç aydan sonra onlar eyni üsulla başqa bir İsrail əsgəri Saadonu tutub öldürürlər.

Bu iki qətl əl-Məbhuha HƏMAS elitasına daxil olmağa kömək edir. İsrail xüsusi xidmətləri onu izləməyə başlayanda əl-Məbhuh İordaniyaya qaçır, oradan da HƏMAS-ın baş katibi Xalid Maşal ilə birlikdə Suriyaya keçir.

Tezliklə HƏMAS-da əl-Məbhuhun təşkilatçılıq qabiliyyətini qiymətləndirərək, onu qabağa çəkirlər. O, durmadan irəliləyərək, HƏMAS-ın hərbi birləşmələrinə müxtəlif silahlar çatdırmaqla məşğul olmağa başlayır. HƏMAS-ın ikinci intifad zamanı İsrailə qarşı istifadə etdiyi silahları məhz əl-Məbhuh əldə edirdi. İsrail Qəzza bölgəsindən birtərəfli qaydada geri çəkiləndən sonra həmin bölgədə hakimiyyəti ələ keçirən doğma təşkilarını silahla məhz əl-Məbhuh təmin edirdi. Silahın böyük hissəsi İran və Sudandan gətirilirdi. Oralardan səhra ilə Misirə və Sinay yarımadasına keçirilir, Sinaydan da yeraltı tunellərlə çox zaman hissə-hissə Qəza bölgəsinə daşınırdı.

 Əl-Məbhuh çox gözəl anlayırdı ki, İsrail iki əsgərinin qətlini, yeni yəhudiləri öldürən terror infrastrukturunun qurulmasındakı rolunu ona bağışlamayıb. Dostlarına Allahın onu düşmənlərdən qoruduğuna inandığını danışmağı xoşlayır, azı üç dəfə sui-qəsddən qaçdığını deyirdi: bir dəfə Dubayda, bir dəfə Livanda, bir dəfə də Suriyada, İmad Murniyenin qətlindən iki aya qabaq.

Lakin Allaha ümid edən əl-Məbhuh özü də diqqətli idi: görkəmini və sənədlərini daim dəyişir, heç yerdə iz qoymamağa çalışır, müxtəlif hotellərdə qalarkən qapının arxasına ağır kreslo qoyurdu. Əl-Məbhuh təbii ki, media ilə təmaslardan da yayınırdı. Ancaq 2009-cu ildə HƏMAS rəhbərliyinin təkidi ilə “Əl-Cəzirə” kanalına müsahibə verməyə razılaşdı. Bir şərtlə ki, süjet efirə gedərkən sifəti torla örtülmüş olsun.

 Ancaq iş nəhs gətirir: çəkilişdən az sonra jurnalistlər əl-Məbhuha xəbər verirlər ki, süjet keyfiyyətsiz alınıb, satandartlara cavab vermir, odur ki, yenidən çəkməlidirlər. Ancaq həqiqət ondan ibarət idi ki, birinci çəkilişin yazısı harasa yoxa çıxmışdı. Versiyalardan birinə görə, hansı yollasa “Mossad”ın əlinə keçmiş və HƏMAS-ın baş silah tədarükçüsünün tanınmasında əvəzsiz rol oynamışdı...

Bəli, bunu MOSSAD edib

2010-cu ilin fevralında Dubay polisinin rəisi general Maycur Dahi Halfan ilk rəsmi açıqlama verdi ki, onun əməkdaşları Mahmud əl-Məbhuhun qətlinə görə “Mossad”ın məsuliyyət daşıdığını nəinki sübut ediblər, əməliyyatı həyata keçirənlərin şəxsiyyətini, onların fəaliyyət planını saatlarına, hətta dəqiqələrinə qədər müəyyənləşdiriblər. Lakin bu açıqlamanın ardınca ikincisi, sonra üçüncüsü, dördüncüsü gəldi, hər dəfə də əməliyyatda iştirak edən “Mossad” agentlərinin sayı artdı və axırda 6-dan 27-yə yüksəldi. Hələ aralarında guya 6 qadın da varmış.

 İsraildə bu bəyanatları lağa qoyaraq deyirdilər ki, Dubay polisi axırda əl-Məbhuhun öldürülməsinə bir diviziyanın cəlb olunduğunu açıqlayacaq. Halfan isə bu bəyanatları ilə rəhbərlik etdiyi qurumu rüsvay etdiyini anlamırdı, bir neçə gün ərzində ona tabe olan ərazidə xarici kəşfiyyatın 27 agentinin sərbəst şəkildə “at oynatması” doğrudan da biabırçılıq idi.

 Axı son onilliklər Dubayda həm qonaqların, həm də ölkə vətəndaşların təhlükəsizliyinin təmin olunmasına böyük diqqət yetirilirdi. Heç bir cinayət, yaxud ona cəhd yerli polisin diqqətindən yayınmasın deyə, bu şəhər başdan-başa müşahidə kameraları ilə təchiz edilmişdi. Ancaq monitorları daim izləmək üçün minlərlə insan tələb olunur ki, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri kimi varlı dövlət belə, bu sayda işçi saxlamağa qadir deyil. Buna görə də, Dubay polisi əl-Məbhuhun məhv edilməsi əməliyyatının iştirakçılarını yalnız sonradan, kameralardakı  kadrlara baxaraq aşkar edə bildi. Ancaq onların ölkəyə girməsinə və ölkədən çıxmasına heç kəs heç bir diqqət yetirməmişdi.

 Dubay polisinin fərziyyəsinə görə, əl-Məbhuhun öldürülməsi əməliyyatı bir neçə mərhələdə həyata keçirilmişdi. Onlardan biri 2009-cu ilin martında yerli şəraiti öyrənmək üçün Adam-Markus Korner adlı şəxs Amsterdamdan gələndə başlamışdı. 

 Görünür, özünü bu cür adlandıran adam Dubayı ona verilən tapşırığı yerinə yetirmək üçün tamamilə əlverilşi yer sayırdı, ona görə ki, 2009-cu ilin iyun-avqust aylarında Birləşmiş Ərəb Əmirliklərinə “Mossad”ın artıq dörd agenti səfər etmişdi.  Onlar Mahmud əl-Məbhuhun izlənməsini təşkil etmiş, fotoşəklini çəkmiş, hətta... Çinə uçduğu zaman müşayiət etmişdilər. Məbhuhun məhv edilməsi məqsədilə ilk məşqlərin o zaman keçirilməsi də istisna deyil.

 Nəhayət, 2009-cu il noyabrın 6-dan 10-dək BƏƏ paytaxtına eyni vaxtda 9 “Mossad” agenti gəldi və əl-Məbhuhu fasiləsiz izləməyə başladılar. “Der Şpigel” nəşrinin sonradan yazdığına görə, o zaman “Mossad” agentlərinin əl-Məbhuhu aradan götürməyə cəhd etməsi istisna deyil, ancaq bu kənardan təbii ölüm kimi görünməli idi. Bu məqsədlə onun qaldığı nömrədə mebelə dəri altına işləyərək bir neçə gündən sonra ağ ciyərlərin fəaliyyətini dayandıracaq zəhərli yağ sürtdülər.

 2009-cu ilin noyabrında Dubaydan Dəməşqə qayıdan əl-Məbhuh həqiqətən özünü pis hiss etdiyi üçün həkimə müraciət edir. Ancaq həkim pasiyentin qripə tutulduğuna və xəstəliyin ağciyərlərə mənfi təsir etdiyinə qərar verərək, həmin diaqnoza uyğun adi müalicə yazır. Ya zəhərli məlhəm dozasının terrorçunun orqanizminə yetərincə sızmaması səbəbindən, ya da dərmanlar anti-toksik təsir göstərdiyindən o zaman əl-Məbhuh sağ qalır.

 “Mossad”da qərara gəlirlər ki, növbəti dəfə daha dəqiq hərəkət etməlidirlər. Əgər “Sunday Times”a inansaq, 2010-cu il yanvarın əvvəlində baş nazir Benyamin Natanyahu şəxsən “Mossad”ın Təl-Əvivdəki baş ofisinə təşrif buyurur və burada Meir Daqan Mahmud əl-Məbhuhun məhv edilməsi planını ən xırda təfərrüatlarına qədər ona təqdim edir. Bundan sonra həmin plan təsdiqlənir, Təl-Əviv mehmanxanalarından birində gələcək qəsdin bütün detalları məşq edilir. Ancaq mehmanxana administrasiyasında heç kəs bu təlimlərdən, təbii ki, şübhələnmir.

Əməliyyatın detalları

 2010-cu il yanvarın 18-də gecə yarısı Dubaya Əmirliklərin digər qonaqları ilə birlikdə xüsusi əlamətləri ilə seçilməyən iki kişi də enir. Onlardan biri pasport üzrə Almaniya vətəndaşı olan Mixael Bodenhmayer, ikincisi isə Britaniya vətəndaşı Ceyms Lunder idi. Yarım saatdan sonra Parisdən uçan birbaşa reyslə sənəd üzrə İrlandiya vətəndaşları olan kişi və qadın – Kevin Debron və Ceyl Folliard da gəlirlər. Dubay polisinin versiyasına görə, “Debron” əməliyyatın komandiri, “Folliard“ isə onun müavini idi.

2010-cu il yanvarın 19-da ikinci gecə yarısı onlar ayrı-ayrılıqda Dubaydakı “Cumeyra” hotelinə gəlir, orada gecəsi 500 dollara nömrə tutur və... pulunu nağd ödəyirlər. Onlardan gözlənilməz xərcləri qarşılamaq üçün kredit kartları haqqında məlumatları vermələri ilə bağlı standart xahiş olunduqda Debron və Folliard bunun əvəzində iri məbləğdə nağd pul girov qoya biləcəklərini ifadə edirlər.

Növbətçi administrator heç nədən şübhələnmədən, “həyatda hər kəsin qəribəlikləri ola bilər” düşüncəsiylə pulları sakitcə qəbul edir. Əslində nağd pullara olan bu sevginin səbəbi çox sadədir: günümüzdə hər hansı nüfuzlu şirkətin kredit kartını saxtalaşdırmaq dünyanın istənilən dövlətinin pasportunun saxtasını düzəltməkdən qat-qat çətindir.

Saat 2.29-da uçuş zalından Piter Elvingerin adına olan fransız pasportu ilə bir kişi çıxır, ondan sonra səhərə qədər digər bütün “Mossad” agentləri Böyük Britaniya, İrlandiya, Fransa və Avstriya vətəndaşlarının pasportları ilə gəlirlər. Onlar hamısı sənədlərinin həqiqiliyini təsdiqləyən pasport kontrolu prosedurunu asanlıqla keçirlər.

Saat 10.15-də Mahmud əl-Məbhuh onu Dubaya aparacaq təyyarənin göyərtəsinə qalxır. Mahmud əl-Məbhuhu Ərəb Əmirliklərinə bu dəfə məhz nəyin gətirməsiylə bağlı azı iki fərziyyə var. Onlardan birinə görə, onun Dubayda İran nümayındəsi ilə görüşü vardı və əl-Məhuh onunla Qəzzaya silah çatdırılmasıyla bağlı yeni planı müzakirə edəcəkdi. Həmin plana görə, silah Qəzzaya elə aparılmalıydı ki, israillilər, amerikanlar və misirlilər onu ələ keçirə bilməsinlər.  Digər bir fərziyyəyə görə, hansısa yarımleqal avropalı silah alverçisi 2010-cu ilin sonunda HƏMAS ilə əlaqəyə girərək, ona öz xidmətlərini təklif edib və yanvarın 19-da Dubayda görüş təyin edibmiş. Əslində isə bu, “Mossad”ın təşkil etdiyi bir tələ, tələnin agenti də bu yalançı silah taciri idi.

Hər necə olsa da, əl-Məbhuh müəyyən olunmuş saatda Dubaya uçdu və görünür, onu məhv etmək istəyənlər bu haqda hansı yollasa Dəməşqdən məlumat aldılar. Bundan on beş dəqiqə sonra, yəni saat 10.30-da izləmə kameraları “Piter Elvinger”in öz mehmanxanasından çıxaraq, şəhərin baş ticarət mərkəzinə yollandığını qeydə alırlar. 10.50-də o sanki təsadüfən “Kevin” və “Ceyl” ilə görüşür və onlar nə barədəsə söhbətləşirlər. Saat 12.18-dək qrupun bütün üzvləri bu və ya digər formada bir-biriylə rastlaşır və bir neçə kəlmə kəsirlər. Görünür, son tapşırıqları alır və rolları son dəfə bölüşdürürlər. Bundan dərhal sonra əməliyyatın iki iştirakçısı aeroporta gedir, qalanları da iki-iki bölünərək, əl-Məbhuhun əvvəllər Dubayda olarkən qaldığı üç mehmanxanaya yollanırlar. Bu zaman əvvəlcə “Kevin Debron”, sonra isə “Ceyl Foliard” “Cumeyda” mehmanxanasını tərk edirlər. “Debron” yolda bir ayaqyoluna girərək, orada başına parik qoyur, bığ yapışıdır və günəş eynəyi taxır. Ayaqyolunun girəcəyindəki kamera “Debronu” giriş və çıxışda qeydə alır, ancaq bəxtindən həmin an qeydə alınmış təsvirlər heç kəsi maraqlandırmır.

15.15-də Mahmud əl-Məbhuh Dubaya enir və oradakı “Mossad” agentləri bir-birinə xəbər verirlər ki, öz aralarında “plazma ekran” adlandırdıqları obyekt gəlib. Qalır onun bu dəfə hansı mehmanxananı seçəcəyini öyrənmək. “Ekranın gəlməsi” haqda məlumatı aldıqdan sonra Ceyl Foliard da yeni parik geyinir, paltarlarını, dodaq boyasını və digər kosmetikalarını dəyişərək, kameraların obyektivində tamamilə başqa qadın olur.

15.28-də əl-Məbhuh “Əl-Bustan Rutana” mehmanxanasına gəlir. O, balkonu olmayan və pəncərələri açılmayan nömrə istəyir və 230-cu otağın açarlarını alır. Məbhuh ağ şort və mayka geyinmiş, əllərində bahalı raketkalar tutumuş iki tennis həvəskarı ilə birlikdə liftlə yuxarı qalxır. Onlar əl-Məbhuha mehribancasına gülümsəyirlər, Məbhuh da onlara eyni reaksiyanı göstərir. O öz nömrəsinə girdikdən sonra “tennisçilərdən” biri Debronla əlaqə yaradaraq, “ekranın” 237-ci nömrə ilə üzbəüz olan 230-cu nömrəyə aparıldığını xəbər verir. 

Saat dördə qalmış “Piter Elvinger” “Əl-Bustan Rutana” mehmanxanasındakı 237-ci nömrəni kirayələyir. 15 dəqiqədən sonra qrupun əsas hissəsi mehmanxananın lobbisinə toplanaraq, buradakı kafelərə, restoranlara və istirahət guşələrinə dağılışırlar.

16.23-də Mahmud əl-Məbhuh lobbidə peyda olur. Təcrübəli gözlərini ətrafa dolandırdıqdan sonra izalənmədiyinə əmin olub sakitləşir və küçəyə çıxaraq, ticarət mərkəzinə yollanır. Orada, təbii ki, onu müşahidə edəcəkdilər.

16.44-də “Debron” 237-ci nömrəyə yerləşir, pəncərəyə yaxınlaşaraq, mehmanxanın giriş qapısının buradan yaxşı göründüyünə əmin olur. Deməli, əl-Məbhuhun qayıtma anını buradan asanlıqla izləmək olar.

17.06-da “Ceyl Foliard” da nömrəyə gəlir. Artıq o, “Debron”la birlikdə qrupun digər üzvləri ilə daimi əlaqədə olur. 18.20-də “Ceyl” əlində Piter Elvingerin çantası 237-ci nömrədən çıxır və hotelin avto-dayanacağında çantanı “qrup” üzvlərindən birinə verir. Sonradan Dubay polisi belə bir nəticəyə gələcək ki, çantada əl-Məbhuhu məhv etmək üçün silahlar olub, “Ceyl Foliard”ın çantanı verdiyi adam isə birbaşa killer rolunu icra edib.   

Saat 19-a qalmış qrupun, demək olar, bütün üzvləri “Əl-Bustan” mehmanxanasının lobbisinə toplaşırlar. 19.30-da isə sənəddə adı “Piter Elvinger” olan şəxs Münhenə uşan təyyarə ilə Dubayı tərk edir.

20.00-da ikinci mərtəbəni yığışdıran xadimənin iş vaxtı qurtarır, o, evə gedir və mərtəbə boşalır. “Kevin Debron” və qrupun daha iki üzvü nömrədən çıxırlar. “Debron” liftin qarşısında dayanır, onun yoldaşları isə bu zaman 230-cu nömrəyə girməyə çalışırlar. Mehmanxananın elektron müşahidə sistemi kiminsə dəhlizdən həmin nömrənin qapısını açdığını qeydə alır, ancaq bir saniyə keçmədən siqnal sönür və mühafizəçi qulluqçunun nömrəyə daxil olduğunu zənn edir. Bu zaman dörd nəfərlik məhvedici qrup nömrəyə girir, “Kevin” və “Ceyl” isə dəhlizdə qalıb keşik çəkirlər.

20.27-də HƏMAS-ın baş silah tədarükçüsü nömrəyə daxil olanda orada öz “ölüm mələkləri”ni görür. “Əl-Bustan” mehmanxanasının 230-cu nömrəsində daha sonra nələr baş verdiyi sirr pərdəsi arxasında gizlənir. Daha doğrusu, Dubay polisi əl-Məbhuhun qan analizi cavablarını aldıqdan sonra məlum olur ki, ona iynə ilə güclü keyləşdirici maddə vurulub və yüksək dozadan adamın ürəyi dayanıb. Əl-Məbhuha iynə vurulduğu andan etibarən o heç nə hiss etməyib və o dünyaya gedişini sürətləndirmək üçün killer yalnız yastığı onun ağzına basmaqla kifayətlənib. Ancaq bütün bunlar sadəcə fərziyyədir. Buna qədər dəqiq işləyən izləmə kameraları nədənsə 19 dəqiqə söndürülüblər, bu səbəbdən də “Mossad”ın bu əməliyyatı ilə bağlı bir çox suallar açıq qalır.

Kölgələr çəkiləndə...

Bir şey aydındır: əməliyyat iştirakçıları 20.46-da mehmanxananı tərk edərək, hava limanına gediblər. Daha bir neçə dəqiqədən sonra “Kevin Debron” əl-Məbhuhun otağına daxil olaraq, qapıya belə bir lövhəcik asıb: “Xahiş edirəm, mane olmayın!” Görünür, həm də lobbidə oturan “mühafizə qrupunun” iki üzvünə hoteli tərk etmək əmri verib. Kameralar onların saat 20.52-də kreslolarından qalxaraq, çıxışa doğru getdiklərini qeydə alıb.

Bundan sonra “Debron” mehmanxanada tək qalıb. O, əl-Məbhuhun öldüyünə bir daha əmin olduqdan sonra tələsmədən onun bütün sənədlərini nəzərdən keçirib, surətlərini çəkib və yalnız bundan sonra hoteli arxayın tərk edib. Bu zaman nömrənin qapısını elə örtüb ki, administradordakı idarə pultu 230-cu nömrənin içəridən bağlandığını göstərib.

 Saat ona qalmış əl-Məbhuhun həyat yoldaşı ərinin onun SMS mesajlarına cavab vermədiyini görərək, narahat olub, HƏMAS-ın Dubaydakı əlaqələndiricisinə zəng vuraraq, “Əl-Bustan” mehmanxanasına gedib, orada hər şeyin qaydasında olub-olmadığını yoxlamasını xahiş edib.

 Nəzərinizə çatdırırq ki, əl-Məbhuhun qətlə yetirilməsi versiyası Dubay polisinin təxminlərinə əsaslanır.

 İndisə, əziz oxucu, əlini ürəyinin üstünə qoyub, bu suala düzgün cavab verməyə çalış: bu versiyaya inanmaq olarmı?! Yəni dünyanın ən yaxşı xüsusi xidmət orqanlarından sayılan “Mossad”ın agentləri bu qədər qeyri-peşəkar və səfehdirlər ki, Dubayda hər addımbaşı quraşdırılmış müşahidə kameralarından xəbərsizdirlər? Yəni onların necə işlədiyini, harada olub-olmadığını yoxlamadan obyektivləri altında arxayınca qrimləniblər? Bütün bunlar istər-istəməz belə bir fikir yaradır ki, Dubay polisinin versiyasında nəsə düz deyil. Xüsusilə də, əl-Məbhuhun həyatının son anlarının qatı qaranlığa bürünməsi faktını nəzərə alanda.   

 Yox, əməliyyatın adları çəkilən bütün iştirakçıları daim müşahidə kameralarının hədəfində olduqlarını, şübhəsiz, yaxşı bilirdilər, ancaq nəinki onlardan gizlənmək istəməyiblər, hətta sanki daim onların obyektivlərinin nəzarəti altında olmağa çalışıblar. Bu isə öz növbəsində iki şeydən biri deməkdir: ya yuxarıda haqlarında bəhs olunanlar qətiyyən “məhvedici qrup” deyil, Dubay polisinin diqqətini əl-Məbhuhun əsl qatillərindən  yayındıran “mühafizə dəstəsi” olublar, ya da... Ya da onların pasportlarındakı şəkilləri və zahiri görünüşləri həqiqi  simalarına və xarici görünüşlərinə uyğun olmayıb. Yəni onlar Dubaya tanınmaz dərəcədə qrimlənmiş halda gəliblər.

Qeyd etmək lazımdır ki, cənub-şərqi asiyalını bircə dəqiqəyə tipik avropalı və ya afrikalıya çevirən bu cür qrimlənmə üsulları var və az deyil. Əgər “Mossad” agentləri belə maskalardan istifadə ediblərsə, onların nə zamansa tanınacağı və həbs olunacağı ehtimalı sıfra bərabərdir.

 Əl-Məbhuhun qətli ətrafında yaranan qalmaqalın “Mossad” və bütövlükdə İsrailin özü üçün xoşagəlməz nəticələri oldu. Əvvəlcə ingilislərin, sonra isə avstraliyalıların və irlandiyalıların apardığı sadə yoxlama nəticəsində məlum oldu ki,“məhvedici qrup” üzvlərinin Dubayda təqdim etdikləri pasportlar həqiqətən mövcuddur. Onların əksəriyyətinin sahibləri yəhudilərdir və müxtəlif vaxtlarda İsraildə olublar. Lakin onların hamsının siması Dubay hava limanında təqdim olunan fotoşəkillərdəkindən fərqlənir.

 Adı çəkilən ölkələrin xarici işlər nazirlikləri həmin yoxlama əsasında İsraili onların vətəndaşlarının “şəxsiyyətini oğurlamaqda” ittiham edərək, izahat tələbi irəli sürdülər. Havadan diplomatik böhran qoxusu gəldi; ingilislər İsraildən “Mossad”ın Böyük Britaniyadakı rəsmi nümayəndəsini geri çağırmasını tələb etdilər ki, bu da sonuncu ilə MI-5 arasındakı münasibətləri mürəkkəbləşdirdi. Böyük Britaniyanın ardınca analoji addımları İrlandiya və Avstriya da atdılar.

 Hər necə olsa da, əl-Məbhuhun öldürülməsi, sözsüz, HƏMAS-ın silah əldə etmək imkanlarına zərbə vurdu və İsrail ilə Qəzza bölgəsi sərhədində 2011-ci ilin martına qədər hökm sürən müvəqqəti sakitliyə öz töhfəsini verdi. Lakin bildiyimiz kimi, əvəzolunmaz yalnız övliyalardır. Əvəzolunmaz terrorçu yoxdur.

Nadir Qocabəyli
AzVision.az